.
Historia Pałacu Mniszchów
Najwcześniejsza wzmianka o pałacu pochodzi z 1620 r., kiedy to w obecnym miejscu wybudowano drewniany dwór dla podczaszego króla Zygmunta Kazanowskiego. W 1692 r. wojewoda kaliski Feliks Aleksander Lipski nabył teren i postanowił wznieść obok drewnianej konstrukcji murowany barokowy pałac. To właśnie ten murowany budynek stał się później „Pałacem Mniszchów”.
Pałac otrzymał swoją nazwę, gdy w 1714 roku stał się własnością marszałka wielkiego koronnego Józefa Wandalina Mniszcha. Pół wieku później, w 1788 roku, będąc własnością Michała Jerzego Wandalina Mniszcha, Pałac Mniszchów był miejscem historycznego wydarzenia: w ogrodach pałacowych rozpoczął się pierwszy w Polsce lot balonem na ogrzane powietrze - projekt uczonego i pisarza Jana Potockiego, który później stał się właścicielem Pałacu Mniszchów.
Pod koniec XVIII wieku Pałac Mniszchów został zniszczony przez pożar, a rodzina Potockich sprzedała budynek pruskiemu oficerowi Friedrichowi Wilhelmowi Mosqua i jego żonie w 1805 roku. Do remontu i przebudowy budynku zatrudnili architekta Fryderyka Alberta Lessela, a pałac ze stylu barokowego przemieniono w neoklasycystyczny. To w tym momencie dobudowano imponujące kolumny i front.
W XIX i XX wieku Pałac Mniszchów miał kolejnych właścicieli i różne funkcje. Po przybyciu wojsk napoleońskich w 1806 r. stał się szpitalem. W 1809 r. mieścił się tu teatr mechanicznych marionetek Ingermrana, w 1821 r. teatr francuski. Od 1829 do 1940 r. pałac był użytkowany przez stowarzyszenie przedsiębiorców, lekarzy, prawników, kupców i artystów „Société des Marchands”. Będąc własnością Zakonu Maltańskiego w 1940 roku, ponownie stał się szpitalem. W 1944 r. niemieckie siły okupacyjne spaliły pałac, pozostawiając tylko ruiny.
Przed drugą wojną światową Królestwo Belgii miało ambasadę przy Alejach Ujazdowskich. Budynek ten został zniszczony podczas wojny, a państwo belgijskie szukało opcji dla swojej nowej ambasady.
Plotka głosi, że polskie władze zwróciły się do kochającej sztukę królowej Belgii Elżbiety, żony króla Alberta I, podczas jednej z jej wizyt na warszawskim konkursie pianistycznym im. Fryderyka Chopina z propozycją odbudowy Pałacu Mniszchów. Polska już wcześniej wyraziła swoje uznanie dla zmarłego króla Alberta I, organizując w 1919 r. uroczystość honorową - w Wielkiej Sali Pałacu Mniszchów - i nazywając jego imieniem jedną z warszawskich ulic w 1934 r. Wrażliwa na ten temat królowa Elżbieta pomówiła o tym z władzami belgijskimi.
Sugestia została podjęta. W 1959 roku Etienne Davignon podpisał czek w imieniu rządu belgijskiego, a tym samym nabył działkę z ruinami do odbudowy i wykorzystania jako ambasada. Belgia zdecydowała się przywrócić pałacowi dawną świetność, opierając przebudowę na neoklasycystycznych planach z XIX wieku. Po trzech latach pracy w 1962 roku w zrekonstruowanym Pałacu Mniszchów swoje podwoje otworzyła nowa Ambasada Królestwa Belgii.
Pierwsze szkice Pałacu.
Bernardo Bellotto, Pałac Mniszchów w Warszawie, 1779, olej na płótnie, w kolekcji Zamku Królewskiego w Warszawie.
Pałac Mniszchów w 1919.
Publikacja "Pałac Mniszchów. Ambasada Królestwa Belgii"
W czerwcu 2022 roku ukazała się książka "Pałac Mniszchów. Ambasada Królestwa Belgii / The Mniszech Palace. Embassy of the Kingdom of Belgium".
Niemal 60 lat od odbudowy Pałacu i przekazania go w ręce Ambasady Belgii, zaprosiliśmy do współpracy szereg ekspertów, aby ich słowami opowiedzieć o najciekawszych, a niekiedy zupełnie nieznanych faktach z przeszłości. Z kolei artystyczny projekt fotograficzny pt. „Miąższ” rzuca wyzwanie konwencjonalnemu postrzeganiu Pałacu i obnaża jego prawdziwą duszę.
Zapraszamy Państwa do wspólnej podróży!
